نقش احمد نعمت بخش در حل مشکلات خودروسازان چیست؟

به گزارش خبرنگار چایگاه «پایش بازار»، طی سال‌های که عمر آن از یک دهه هم گذشته مشخص نیست عملا کارکرد و نقش احمد نعمت بخش در این انجمن چه بوده و هست؟ آیا صرفا بیان خاطرات از سفر‌های خارجی، توجیه رفتار خودروسازان و حضور در مراسم‌های آنان کافی است یا باید به‌دنبال حل مشکل آنان نیز باشد.

در حال حاضر خودروسازان با مشکلات بسیاری مواجه هستند، نرخ ارز، افزایش بیش از اندازه مواد اولیه، نیروی مازاد، مشکلات گمرکی، تامین نقدینگی، بدهی‌های بسیار کلان و همچنین قیمت‌گذاری دستوری.

با رصد و جست‌و‌جو در اخبار واقعا هیچ نشان و ردپایی از دبیر انجمن خودروسازان دیده نمی‌شود که برای حل این مشکلات (البته آنها که به مسائل داخلی مربوط می‌شوند) قدمی برداشته باشد و یا درگفت وگو با رسانه اعتراض کرده باشد و مسئولان و متولیان مرتبط را نقد کرده باشد. در واقع تنها تلاش وی در اعتراض دستوری به بیان چرایی و آغاز ماجرا مرتبط می‌شود که در حال حاضر محلی از اعراب ندارد.

اما هیچگاه صدای بلند وی بر سر شورای رقابت و لطمه‌ای که به زعم وی وارد کرده است بلند نشده است. هیچ گاه این نهاد را دعوت به مناظره نکرده است. به نظر نمی‌رسد که وی حتی برای برطرف شدن مشکلات گمرکی حتی رایزنی هم کرده باشد. چرا که اگر چنین مواردی وجود داشت قطعا رسانه می‌شد. حال عملکرد این فرد را با دبیر انجمن وارد‌کنندگان خودرو مقایسه کنید. مهدی دادفر از هنگامی که ممنوعیت وارد اعلام شد تا همین حالا که همچنان بحث بر سر واردات یا عدم واردات، چگونگی آن گرم و داغ است، لحظه‌ای آرام و قرار نداشته است.

از یک سو وی پیگیر مشکلات قضایی وارد‌کنندگان پیرو شکایت حواله‌داران بوده است و از سوی دیگر مدام در حال رایزنی و پیدا کردن راهی است که بتوان با آن مسیر واردات را باز کرد.

دبیر انجمن وارد‌کنندگان خودرو بر خلاف دبیر انجمن خودروسازان مدام در حال گفت‌و‌گو بحث با کارشناسان و رسانه‌ها است. وی از هر فرصتی استفاده می‌کند تا به بیان تاثیرات و مواهب آزادسازی واردات خودرو بپردازد. یک زمانی با ارائه راهکار‌های ٩‌گانه به مجلس در حال باز کردن فکر افرادی است که می‌توانند در این مسیر تصمیم‌گیری کرده یا برای افراد تصمیم گیر و تصمیم ساز توان شرح چرای لزوم از سر‌گیری واردات را دارند.

گاهی این فرد در مناظره‌ها شرکت کرده و اقدام به پاسخگویی می‌کند. در قالب یادداشت نظراتش را در قالب چرایی مهم بودن واردات خودرو بیان می‌کند. باتمام مسئولان در قوا مختلف نامه‌نگاری می‌کند. به گردآوری مداوم آمار‌ها پرداخته و زیان و ضرر‌هایی که از این محل به اقتصاد مردم و کشور وارد شده است را با دلیل ومدرک رسانه‌ای می‌کند.

به صورت صریح اعلام می‌کند که برخی گروه‌های و افراد رانت جو به دلیل سودی که از فضای موجود می‌برند با واردات مخالفت می‌کنند. اعلام می‌کند که چه قدر نیرو‌های متخصص و کارشناس بیکار شده و بار سنگینی بر دوش آنها افتاده است. تشریح می‌کند که مسئول وضعیت امروز که باعث شده است بسیاری از حواله‌داران همچنان با مشکل مواجه باشند چیست. در واقع مهدی دادفر به عنوان دبیر انجمن وارد‌کنندگان که از قضای روزگار فوکل کراواتی هم نیست خود را تمام عیار سپر بلای انمجن مطبوع خود کرده و تمام مصائب و چالش‌های آن را به جان خریده است.

در واقع می‌توان وی را یک الگو از دبیری یک انجمن دانست. حال این فرد و رفتار و عملکردش سه سال اخیرش را با دبیر انجمن خودروسازان طی بیش از یک دهه مقایسه کنید. کفته ترازو به نفع چه کسی سنگین‌تر است. آیا نعمت بخش توانسته است به عنوان یک دبیر نقش خود را ایفا کند. صرف دبیر انجمن بودن عایدی خاصی دارد که سعی می‌کند با محافظه کاری آن را حفظ کند.

چرا در عمل نشان نمی‌دهد که سرنوشت خودروسازان برایش مهم است. از کدام اقدام و عمل آسیب دیده است که از چشم‌ها پنهان مانده است. این فرد که همچنان در عضویت کمیته خودرویی ستاد تنظیم بازار هم هست، چه اصراری بر ماندن دارد وقتی بود و نبود او سودی برای انجمن خودروسازان ندارد.

چه کاری خاصی از وی بر می‌آید یا اینکه از کدام جهت حمایت می‌شود که همچنان هست. پرسش اصلی دیگر اینکه آیا واقعا خودروسازان به انجمن نیاز دارند؟ اگر نیاز دارند این انجمن را برای چه می‌خواهند و قرار است چه اهدافی را پیگیری کند؟گ

ایا احمد نعمت بخش به عنوان دبیر این انجمن تا کنون توانسته‌اند قدمی مثبت بردارد؟

در هر صورت به نظر می‌رسد برخی افراد به جایی می‌رسند که هم خودرو را به عمل می‌کنند و هم انجمن یا شرکت تابعه در عمل بی‌خاصیت می‌کنند و تنها نامی از یک پیکر به یادگار می‌گذارند نامی که برای نام بردن از نیکی‌های آن نه ذهن و نه خاطرات هیچ‌کدام نم توانند کاری کنند.

عباس مغاری

انتهای پیام/