نجفی منش، پنهان شدن پشت بهانه‌ها و عدم اعتراف به ضعف‌ها

به گزارش پایگاه خبری «پایش بازار»، قطعه‌سازان به عنوان تامین کننده خطوط اصلی تولید خودروسازان همواره در پیشانی جبهه تولید قرار دارند. این تولید به دلیل سرعت بالای افزایش توان فنی و تکنولوژیک در دنیا، همواره به‌دنبال به دست آوردن بهترین تکنولوژی‌ها وفناوری هاست. اما به نظر می‌رسد فقدان وعدم تلاش و دسترسی به آن به خوبی توسط برخی افراد مدیریت شده و با بزرگ نمایی مشکلات، فرافکنی‌های لازم انجام شده و اذهان عمومی به سمتی می‌رود که خودشان می‌خواهند.

کاری که به نظر می‌رسد فردی مانند رئیس انجمن همگن قطعه‌سازی به خوبی از پس آن برمی آیند. در واقع همیشه در این جور مواقع فریاد‌ها و ناله‌های مظلومیت است که به گوش رسیده و با اظهار نظر‌ها و ارائه اعداد و ارقام در پی پنهان شدن پشت بهانه‌های واهی هستند.

تحریم و تحریم؛ بدهی وبدهی

به عنوان مثال به این بخش از گفت وگوی نجفی منش با یکی از رسانه‌ها دقت کنید : “در حال حاضر تامین مواد اولیه تبدیل به امری به شدت دشوار شده است و تولیدکنندگان برای تامین مواد اولیه خارجی و همچنین ارز مورد نیاز خود بسیار دچار مشکل هستند؛ لذا ضروری است که راهکاری برای ایجاد مکانیزم راحت‌تر برای تامین مواد اولیه ایجاد شود ضمن این‌که تهیه کالای داخلی نیز دچار مشکلات عدیده‌ای است و برای کالای خارجی نیز مسئله تحریم‌ها مزید بر علت شده است.

محمدرضا نجفی منش با تاکید بر اینکه صنعت قطعه‌سازی ایران به دلیل مطالباتی که از خودروسازان دارند با کمبود سرمایه مواجه هستند به همین دلیل نمی‌توانند در زمینه افزایش تولید یا طرح‌های توسعه‌ای اقدام کنند، تصریح کرد : وقتی خودروسازان دولتی به ازای تولید هر خودرو به طور متوسط ۵٠ میلیون تومان زیان می‌دهند نمی‌توانند به صورت نقدی خرید‌های خود از قطعه‌سازان را تسویه کنند و به صورت چکی و بلندمدت تسویه می‌کنند.

وی افزود : از طرف دیگر قطعه‌سازان برای تامین این هزینه‌ها مجبورند به سراغ سیستم بانکی بروند و استقراض با سود کلان بانکی باعث افزایش هزینه سربار تولید و در نهایت بالا رفته قیمت تمام شده می‌شود که از یک سو به زیان انباشته خودروسازان دامن می‌زند و از سوی دیگر هزینه سربار به مصرف کننده هم منتقل می‌شود و به همین دلیل می‌شود که هم تولید کننده و هم مصرف کننده از این وضعیت ناراضی هستند. ”

استفاده از جریان روز

یا در اظهار نظری دیگر درباره راهکار‌های عبور از مشکلات کنونی می‌گوید : ” در شرایط کنونی دو راهکار برای عبور از مشکلات کنونی صنعت خودرو وجود دارد؛ دولت باید، نخست از مدیریت خودروسازان دست بردارد و اجازه دهد که سهامداران دو خودروساز دولتی مدیریت را خودشان انتخاب کنند و حتی دولت برای حمایت از این مساله می‌تواند باقی مانده سهامش در این دو خودروسازی را به بخش خصوصی واگذار کند.
‌
نجفی منش تاکید کرد : دومین راهکار این است که از قیمت‌گذاری دستوری در صنعت خودرو دست بردارد و اجازه دهد مانند همه جای دنیا قیمت خودرو با مکانیسم عرضه و تقاضا تعیین شود. ”

عدم اعتراف به ضعف‌ها

نکته قابل توجه این است که هیچ گاه به برخی دلایل و چرایی اصلی پرداخته نمی‌شود. تا‌به‌حال به رفتار و عملکرد در دولت مهرورز و درآمد‌های سرشار نفتی و رانتی که از سوبسید حاصل می‌شد. اشاره نشده است.

تا‌به‌حال اعلام نکرده است که ضعیف شدن بنیه و توان قطعه‌سازان چه مقدار به آن دوران مربوط است. هر چند شایعاتی از واردات به جای تولید همچنان برای آن دوره وجود دارد. اما هیچ گاه به طور رسمی عنوان و تائید نشده است که دلایل اصلی آن بررسی و راهکار‌هایی برای جلوگیری از آن عنوان شود. در واقع به نظر می‌رسد که بی‌گناه جلوه دادن و پناه به شاخه‌های پناه بردن بهترین وسیله تعریف شده تهاجمی و دفاعی وی باشد.

بازی عالی و بی‌نظیر با بهانه‌ها

بدون تعارف باید اعتراف کرد که محمد رضا نجفی منش نیز در این زمینه خوب عمل کرده است. یعنی به قدری خوب و ماهرانه از این ابزار‌ها استفاده شده است که دیگر برخی انتقاد‌ها و اتهام‌ها محلی از اعراب ندارند. به نحوی که طی سال‌های اخیر دیگر کسی از کیفیت بد‌قطعات و یا شائبه تولید قطعات در چین با برند‌هایی ایران حرفی نمی‌زند و اعتراضی نیز وجود ندارد.

قهرمان قدر ندیده!

یعنی همین که  توانسته‌اند خطوط تولید را تامین کنند جوری رفتار کرده‌اند که باید با آنها مانند قهرمانان ملی برخورد کنیم. البته نباید بی‌انصافی کرد و تلاش‌های مستمر قطعه‌سازان را نادیده گرفت. با این حال هر گاه حرفی از چرایی و عملکرد قطعه‌سازان با دیدگاه منفی حرفی زده می‌شود، گناه پای تحریم‌های داخلی و خارجی، تورم و نرخ ارز و از همه مهتر خودروسازان و بدهی به قطعه‌سازان نوشته می‌شود.

حتی اگر کیفت بد‌قطعات نیز در میان باشد بازهم مقصر خودروسازان هستند. چرا که آنان هستند که کیفیت را تائید کرده و محصول را انتخاب می‌کنند. در واقع با استفاده از این عوامل، حال حربه باشند یا واقعی، اعلام می‌شود که نفس به شماره افتاده است و بسیاری از واحد‌های قطعه‌سازان در حال تعطیلی هستند و داستان‌های نظیر آن، ورق بازی را برمی گردانند و در قامتی قهرمانی مظلوم و زخم خورده به نا‌سپاسی دیگران فکر می‌کنند.

عباس مغاری

انتهای پیام