معامله فرهنگ و اقتصاد

به گزارش پایگاه خبری «پایش بازار»، زندگی زیرزمینی حتی اگر چند ساعت هم باشد، باز هم تو را در داستانک‌های خود غرق می‌کند. برخی شیرین و دلچسب، برخی هم تلخ و نچسب. واگویی افراد در حالی‌ که در انتظار قطار ایستاده‌اند و حتی چند دقیقه قبل‌ترش ضرباهنگ گام‌ها برای رسیدن پیش از قطار همه داستان‌هایی کوتاه و خواندنی است.

«وقتی روی پله برقی در حال برآورد زمان هستی که کارت بلیت را آماده کنی، کنار گیت صدای بلندی در حال اعتراض به کسی است؛ این صدای بلند اعتراض رشته افکار اول صبح‌ات را پاره می‌کند!
به سمت صدا برمی‌گردی. چشم به یکی از گیت‌های خالی راه می‌کشد. مامور ایستگاه گردن فراز کرده و رو به کسی در حال اعتراض است!

لب‌های پنهان پشت نقاب ماسک اجازه نمی‌دهد لب‌خوانی کنی. رعایت فاصله اجتماعی پروتکل‌های بهداشتی هم اجازه نمی‌دهد کلمات اعتراض‌آمیز مامور گیت را خوب بشنوی. چند ثانیه بعد صدای بلندگو در محوطه می‌پیچد. مسافران صدای مامور پشت شیشه اتاقک کنترل را می‌شنوند که دست روی دکمه صفحه بلندگو گذاشته و خطاب به مسافری که در انبوه جمعیت گم شده می‌گوید: «مسافر گرامی ارائه بلیت نشانه فرهنگ و شخصیت شماست».
باوجود اعتراض مامور، کسی واکنش چندانی نشان نمی‌دهد. عجله صبحگاهی، مسافران را فقط به جلو هدایت می‌کند.

دوباره صدای مامور در بلندگو طنین‌انداز می‌شود: «مسافر گرامی ارائه بلیت نشانه فرهنگ و شخصیت شماست» اما همچنان جمعیت در حال حرکت‌ا‌ند. دوباره صدا با تاکید و اعتراض بیشتر گوشزد می‌کند: «مسافر گرامی ارائه بلیت نشانه فرهنگ و شخصیت شما… می‌باشد».

دیگر نمی‌توان به‌راحتی از این حجم اعتراض و بی‌خیالی طرف مقابل گذشت! ذهنت شروع به تحلیل می‌کند؛ شهروند گرامی، لابد در حال لبخند پیروزی است به زرنگی که داشته، زرنگی و پیروزی در معامله با فرهنگ و شخصیت. اما تحلیل دیگری هم می‌توان کرد… شاید باز هم پای اقتصاد در میان باشد».

اگر فریادها به بیراهه رود چیزی اصلاح نمی‌شود. می‌نویسم که روزگار را نقاشی کنم.